Aquarius workshop
Overgevoeligheid en ongevoeligheid
Er wordt veel gesproken over hypersensitiviteit (HSP) ofwel overgevoeligheid. Maar wat is dat nu precies? En waarom is de ene mens overgevoelig en de andere ongevoelig? In deze workshop zullen we met een liefdevolle nieuwsgierigheid de dualiteit overgevoeligheid en ongevoeligheid onderzoeken.
Leven is voelen in balans met de actieve en passieve krachten. Wanneer schuldgevoelens worden onderdrukt dan splitst de kracht voelen zich in twee onverenigbare tegenstrijdigheden van hyperactieve overgevoeligheid en apathische ongevoeligheid. Overgevoeligheid en ongevoeligheid zijn twee kanten van dezelfde medaille en hebben afweer tegen echte schuld – door liefdeloosheid, egoïsme, hebzucht, ingehouden leven, geen zelfverantwoordelijkheid etc. – als oorzaak. Twee voorbeelden van deze dualiteit: 1. we zijn overgevoelig voor iedere keer dat we door anderen worden gekwetst, terwijl we ongevoelig zijn voor onze liefdeloze of eisende of dwingende of kwetsende houding naar anderen; 2. we zijn overgevoelig voor ieder fysiek verschijnsel omdat we ons zorgen maken over allerlei ziekten die we zouden kunnen krijgen, terwijl we ongevoelig zijn voor de onverantwoorde, liefdeloze wijze waarop we ons lichaam behandelen en ziekten uitlokken.
Nog een voorbeeld: we ervaren overgevoeligheid wanneer we lijden door hetgeen we onbewust andere mensen hebben aangedaan. We praten onszelf door te dramatiseren en te overdrijven sterkere gevoelens aan dan we in werkelijkheid hebben. Vanwege ons gebrek aan bereidheid om de echte schuld onder ogen te zien, gebruiken we deze pijn als verdediging. We geloven dat we door deze kunstmatige overgevoeligheid onszelf ongevoelig voor de echte schuld maken en de feiten niet onder ogen hoeven te zien. Die houding vernauwt ons bewustzijn en beperkt ons leven, zodat we onszelf onnodig kwetsbaar maken. Uit weerstand om het lagere zelf en de daaraan verbonden echte schuld onder ogen te zien, komt de tegenovergestelde houding – ongevoeligheid als afweer – ook voor. Om de pijn van de echte schuld te verdoven, hebben we de destructieve neiging onszelf ongevoelig voor de pijn van anderen te maken. Overgevoeligheid en ongevoeligheid als afweer tegen schuld kunnen zich uiten in gewetenloosheid of in tè gewetensvol zijn; in traagheid van denken en voelen; in de schuld bij anderen zoeken om onze schuld te verdoezelen; in het strenge moraliserende opgelegde geweten van het geïdealiseerde zelfbeeld.
Ongevoeligheid, wat een doelbewuste maar onterechte verdediging tegen angst en pijn is en zelfvervreemding veroorzaakt, belet ons warme gevoelens en enthousiasme te uiten. Het is een wetmatigheid dat ongevoeligheid voor de overvloed aan warme liefdevolle en spontane gevoelens van het ware zelf een kunstmatige overgevoeligheid creëert. Wanneer we in vrede en in harmonie willen leven, dan moeten we met behulp van onderstaande oefening de oorzaak van zowel de overgevoeligheid als de ongevoeligheid onder ogen zien en deze disbalans corrigeren.
Meedogenloze onverschilligheid tegenover aangedane pijn verschilt niet zoveel als het lijkt van een diep lijden onder de ontdekking van je lagere zelf. Op het eerste gezicht mag dit paradoxaal schijnen maar als je nauwlettender naar deze reactie kijkt, zul je zien dat er in een dergelijke lijdensreactie een proces van afweer te vinden is. De psyche zegt: ‘Dit kan ik niet aan. Ik ben misschien wel zo, ik heb die zonde begaan maar het doet teveel pijn om dat onder ogen te zien’. Zo’n instelling is een poging om door vertoon van extreme droefheid en smart het valse beeld van heiligheid in stand te houden terwijl de psyche in werkelijkheid gezondigd heeft. Deze tegenstrijdigheid moet grondig bekeken worden. Als het volledige effect van de tegenstrijdige houdingen bewust is, zul je zien dat onder deze overdreven kwetsbaarheid altijd een zekere schijnheiligheid schuilt èn een afweren van verdergaand inzicht. Als je dit advies opvolgt, zal de pijn minder worden terwijl er een oprecht schuldgevoel zal overblijven. Een gezond verlangen om dieper inzicht te verwerven zal dan niet langer door een innerlijk huilen, wat in feite een vorm van zelfmedelijden is, worden geblokkeerd.(110)
Meditatie overgevoeligheid en ongevoeligheid
Sluit je ogen en zet je voeten stevig op de grond
Ontspan en word innerlijk stil
Ik nodig je uit om je met de kracht en de wijsheid van je ware zelf te verbinden
Kijk samen met je ware zelf met mededogen naar onvolwassen aspecten
Voel met mededogen het innerlijke kind wat overgevoelig is omdat het zich slachtoffer van zichzelf, anderen of het leven voelt
Voel zachtmoedig het innerlijke kind wat ongevoelig is omdat het zijn daderschap weigert te zien
Voel met mildheid hoe het innerlijke kind vlucht voor de schuld van liefdeloosheid
Vraag hulp aan het ware zelf om je van deze tegenstrijdige houdingen bewust te worden
Vraag kracht aan het ware zelf om de oorzaak van overgevoeligheid en ongevoeligheid te vinden
Vraag advies aan het ware zelf hoe je deze disbalans kunt corrigeren
Open jezelf voor het advies wat je nu van het ware zelf zult ontvangen
Voel hoe je door het Christusbewustzijn van het ware zelf wordt gedragen
En kom nu in je eigen tempo terug
