“Jullie weten en ervaren voortdurend hoe innerlijke problemen en conflicten jou van je vrijheid, je zelfgevoel en zelfstandigheid beroven. En velen van jullie beginnen te ervaren wat het betekent echt onafhankelijk te worden door je kinderlijke, beperkende egocentriciteit op te geven. Daarom zijn egocentriciteit en afhankelijkheid onderling verbonden. Je kunt het ene niet hebben zonder het andere. Er woeden heel wat innerlijke conflicten juist vanwege deze onderlinge verbondenheid. De mens vecht tegen de afhankelijkheid waar hij tegelijkertijd als gevolg van zijn kinderlijke, op zichzelf gerichte houding en zijn subjectiviteit aan vast blijft houden.”
Citaat uit Padwerk lezing 120: Individu en mensheid
In de mate waarin we van onszelf vervreemd zijn en niet van onszelf houden, zijn we egoïstisch en emotioneel afhankelijk. Dit veroorzaakt een innerlijk conflict tussen op een ongezonde manier egoïstisch en egocentrisch te zijn en een vervormde afhankelijke gerichtheid op de buitenwereld omdat we van anderen dwingend genegenheid, aandacht, erkenning en liefde willen krijgen. In iedere volwassene schuilt een afhankelijk en egoïstisch kind, dat de oorzaak van alle innerlijke conflicten en problemen is. We schommelen heen en weer tussen rebelleren tegen die emotionele afhankelijkheid en er krampachtig aan vast blijven houden. De ontwikkeling van een mens van afhankelijkheid en egoïsme naar onafhankelijkheid en zorg voor anderen gaat in fasen. Iedere overgang naar een nieuwe levensfase gaat met crisis gepaard. Hoe meer weerstand we tegen onze ontwikkeling hebben, hoe meer disharmonie, pijn en conflicten we zullen ervaren waardoor de crisis slepend wordt, totdat we onze misvattingen en kinderlijke afzondering opgeven. We veranderen door de nieuwe levensfase te verwelkomen, want dan zal de crisis kort duren en zal het leven ons nieuwe ervaringen en uitdagingen bieden die we als opwindend, rijk en zinvol zullen ervaren. En hoe meer tijd we aan zelfconfrontatie besteden en onze problemen oplossen, hoe meer we vanuit het innerlijke zelf met zijn volwassen wil, denken, voelen en geweten kunnen functioneren. Dan zijn we een Aquariusmens geworden en hebben we meesterschap over dit leven bereikt omdat we weten hoe het innerlijke zelf dit leven schept en vorm geeft. Dat is het doel van deze ontwikkelingsweg tot Aquariusmens. In deze workshop zullen we met een liefdevolle nieuwsgierigheid aan de hand van 3 thema’s uit de Padwerk lezingen de dualiteit egoïsme-afhankelijkheid onderzoeken.
1e thema: Egoïsme: de fundamentele misvatting
Wanneer we in beelden de fundamentele misvatting ontdekken, waarbij we in de illusie geloven dat egoïsme en egocentrisme ons tegen pijn zouden kunnen beschermen of ons iets goeds zouden kunnen opleveren, dan hebben we een belangrijke stap vooruit gemaakt in het onder ogen zien van deze destructieve overlevingsstrategie. Dan beseffen we dat niets grotere onzekerheid, frustratie, onrust, spanning, dwang en schuldgevoel veroorzaakt dan egoïsme en egocentrisme. We kunnen ons van deze destructieve overlevingsstrategie bevrijden, door zachtmoedig alle destructieve egoïstische emoties onder ogen te zien, te begrijpen, aanvaarden, vergeven en doorvoelen.
“Als je jezelf van egocentrisme wilt bevrijden, omdat je oprecht bereid bent rekening met de ander te houden, omdat je geluk en liefde in je omgeving wilt brengen ondanks de mogelijke pijn voor jezelf, dan zijn je motieven zuiver en zul je uiteindelijk succes hebben. Met Gods hulp zul jij je waarlijk bevrijden uit de ketenen van misvattingen, welke het gevolg zijn van je egoïsme die zo destructief is. Je zult zulke gevoelens dan niet verbergen en negeren, maar je zult ze juist blootleggen en er goed naar kijken.” (Citaat uit Padwerk lezing 49)
2e thema: Emotionele afhankelijkheid erkennen
Enerzijds schreeuwen we (meestal onbewust) om aandacht, bijval en bewondering en anderzijds rebelleren we tegen onze afhankelijkheid van de mening van andere mensen. En hoe sterker we anderen dwingen ons aandacht en goedkeuring te geven, hoe groter ons schuld- en minderwaardigheidsgevoel wordt. Beide schadelijke massahoudingen, het eisen van aandacht èn het rebelleren tegen afhankelijkheid, vormen twee kanten van dezelfde medaille: emotionele afhankelijkheid. Emotionele afhankelijkheid onder ogen zien en op een liefdevolle manier ontspannen te aanvaarden, zònder onszelf onderuit te halen, opent de weg naar innerlijke vrijheid. Deze zachtmoedige houding bewijst dat het emotionele voortbestaan niet afhankelijk van de mening van anderen is, maar uitsluitend van de mening over onszelf.
“Er wordt altijd aan valse concepten vastgehouden vanuit de verkeerde veronderstelling dat ze nut hebben of bescherming bieden. Zodra jij je eenmaal realiseert dat dit niet waar is, zul je er ook niet langer aan vasthouden. Dan ben je in staat tegen jezelf te zeggen: ‘Ik ben niet meer zo wanhopig van goedkeuring afhankelijk waardoor ik mezelf soms geweld aan doe en ontrouw aan mezelf word of afhankelijkheid minacht door ertegen te rebelleren. Ik kan nu op eigen benen staan. Mijn innerlijke leven en mijn waarde is niet afhankelijk van anderen. Het is van mijn eigen zelfrespect afhankelijk wat ik alleen kan versterken en ernaar leven door volledig bewust van mezelf te zijn”. (Citaat uit Padwerk lezing 57)
3e thema: Zelfverantwoordelijkheid versmelt de dualiteit
Een emotioneel volwassen mens heeft de dualiteit egoïsme-afhankelijkheid versmolten tot de eenheid van zelfverantwoordelijkheid dragen. Hij heeft houvast in zichzelf, in God gevonden en zoekt niet langer houvast in de buitenwereld door die buitenwereld te willen controleren en beheersen. Hij is innerlijk en uiterlijk ontspannen omdat hij zichzelf en het leven vertrouwt. Er is liefdevolle aandacht voor zichzelf en zijn omgeving, want hij houdt van zichzelf, van anderen en van het leven. Het leven ervaart hij als een eeuwigdurende bron van steeds weer nieuwe ervaringen van verrukking en zelfexpressie. Constructief gebruik maken van de scheppingskracht vindt hij een uitdagende en fascinerende onderneming. Hij heeft de waarheid lief, is integer en draagt zelfverantwoordelijkheid, waardoor hij volkomen vrij en onafhankelijk is.
“In het proces van volwassenwording van het individu gaat zo’n mens in een specifiek gebied door bepaalde grote stadia heen. Het eerste grote stadium begint als hij zijn afhankelijkheid opgeeft en groeit naar zelfverantwoordelijkheid, onafhankelijkheid en zelfbevestiging. Bij iedere verandering in het groeiproces is de mens altijd ambivalent. Een deel streeft naar die nieuwe fase en heeft dit nodig. De mens heeft een groot verlangen naar de nieuwe vrijheid die door zelfverantwoordelijkheid en onafhankelijkheid op allerlei gebieden mogelijk wordt.” (Citaat uit Padwerk lezing 249A)
Meditatie de dualiteit egoïsme-afhankelijkheid begrijpen
Ga gemakkelijk zitten, zet je voeten stevig op de grond en sluit je ogen
Ontspan en word innerlijk stil
Ik nodig je uit om je met de kracht en wijsheid van het ware zelf te verbinden
Open je voor je kinderlijke deel dat gevangen zit in de dualiteit egoïsme-afhankelijkheid
Voel met compassie hoe het innerlijke kind in de illusie gelooft dat egoïsme tegen pijn beschermt of iets goeds oplevert
Voel met mildheid hoe het innerlijke kind om aandacht schreeuwt of tegen zijn afhankelijkheid rebelleert
Voel zachtmoedig hoe het innerlijke kind gebukt gaat onder de schuld- en minderwaardigheidsgevoelens als gevolg van emotionele afhankelijkheid
Vraag hulp aan het ware zelf om de oorzaak van innerlijke conflicten en problemen te vinden
Vraag moed aan het ware zelf om rekening met anderen te houden en geluk en liefde te brengen
Vraag kracht aan het ware zelf om emotioneel op eigen benen te staan
Open jezelf voor het advies van het ware zelf over de gebieden waar je geen zelfverantwoordelijkheid draagt
Visualiseer jezelf als iemand die houvast in zichzelf heeft gevonden en volkomen vrij en onafhankelijk is
