“Je verdedigingsmechanisme is kind willen blijven.
Je angst maakt deel uit van de hulpeloze baby die je denkt te moeten blijven om veilig te zijn.
Stoppen met een hulpeloze bange baby zijn, betekent voor jou dat mensen je niet langer beschermen
en daarom is het een groot risico om te veranderen. Je wilt niet op eigen benen staan.”
Citaat uit Padwerk lezing 96: Vragen en antwoorden
Een van de grootste gevechten waar het bewustzijn doorheen moet, bestaat uit het (onbewuste) verlangen om een zich vastklampend, beschermd kind te blijven en de illusoire angst om volwassen te worden met eigen verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid. Onbewust hopen we, door een emotioneel afhankelijk kind te blijven, gelukkig te zijn en aan de strijd van het leven en de nadelen van volwassenheid te kunnen ontkomen. We zijn echter blind voor de nadelige gevolgen – zoals angst voor het leven – van deze verlengde kindertijd, waarbij we onbewust eisen dat er voor ons gezorgd en van ons gehouden wordt. We weigeren een vrij, volwassen mens te worden. Het is belangrijk deze verborgen vervormingen op te sporen, te begrijpen en op te lossen waardoor we emotioneel volwassen, sterk en gelukkig worden. Emotioneel volwassen mensen hebben het vermogen ècht lief te hebben. Volwassen liefde betekent onvoorwaardelijk van iemand houden, precies zoals die ander is, ongeacht zijn of haar tekortkomingen. Volwassen liefde kenmerkt zich door de bereidheid evenveel te willen geven en lief te hebben, als we wensen te ontvangen. Wanneer de illusoire angst om volwassen te worden overheerst, dan willen we kind blijven en zijn we emotioneel afhankelijk. We hunkeren naar de liefde en zorg van een vader of moeder en weigeren zelf liefde en zorg te geven. Hoe meer we willen krijgen, hoe groter onze angst en hoe heviger we strijden tegen het bewust worden van die angst en van onze kinderlijke eisen. In deze workshop zullen we met een liefdevolle nieuwsgierigheid aan de hand van thema’s uit de padwerk lezingen de illusoire angst om volwassen te worden onderzoeken.
De illusoire angst voor emotionele volwassenheid blokkeert de levensstroom
Als gevolg van deze illusoire angst om emotioneel volwassen te worden, is het ego zwak en hulpeloos. Het ego neemt geen zelfverantwoordelijkheid en verraadt daarmee het beste in zichzelf waardoor het de levensstroom blokkeert. Het gevolg is dat het ego niet trouw aan zichzelf is, zichzelf en het leven wantrouwt en kinderlijk afhankelijk van vervangende ouders blijft. We willen liever onze verplichtingen en verantwoordelijkheden uit de weg gaan, terwijl we ook bang zijn voor onze zelf gecreëerde hulpeloosheid.
De weigering om de levensstroom tot je bewuste geest toe te laten berust op:
angst om niet volmaakt te zijn;
angst om iets los te laten waarvan je veronderstelt dat het je beschermt tegen pijn;
de drang om kind te blijven omdat dan anderen verantwoordelijk zijn voor de vervulling van je behoeften, voor je geluk en geborgenheid. (Citaat uit Padwerk lezing 114)
Het geïdealiseerde zelf ontkent het verlangen kind te zijn
We hebben de behoefte om de liefde uit onze jeugd te herhalen en om te krijgen wat we in onze kindertijd gemist hebben. Die herhalingsdwang noodzaakt ons om aan het moraliserende tweede geweten vast te houden in de hoop vervangende ouders te dwingen ons liefde te geven. Als we bijvoorbeeld eraan gewend zijn om verwend te worden en andere mensen ontmoeten, die niet in schuldgevoelens vastzitten en geen behoefte hebben om door verwennerij deze schuld af te kopen, dan veroorzaakt het uitblijven van verwennerij gevoelens van pijn, woede, vijandigheid en schaamte. Verwend willen worden, wijst op inhaligheid en gebrek aan zelfverantwoordelijkheid, terwijl we op bewust niveau het ideaalbeeld presenteren dat we volwassen zijn.
De onvervulde wens een kind te zijn, gekoppeld aan frustratie en woede, moet wel schaamte teweegbrengen. Deze neiging is vaak volkomen in tegenspraak met het opgelegde ideaal, het gezicht dat aan de wereld en aan het bewuste zelf gepresenteerd wordt. Zoals jullie weten, ontkent het geïdealiseerde zelf alle beperkingen. Het pretendeert alles te bezitten wat de persoonlijkheid als tekort voelt. De pretentie van het geïdealiseerd zelf is de essentie. Met die pretentie verberg je niet alleen dat wat je als kind als gemis in je leven hebt gevoeld, maar ook wat je wel hebt gehad en nog steeds wilt hebben. Als jij je geïdealiseerde zelfbeeld onderzoekt, moet je deze dubbele pretentie vinden. (Citaat uit Padwerk lezing 117)
Emotionele volwassenheid is genieten van het leven
Een emotioneel volwassen mens is innerlijk en uiterlijk ontspannen omdat hij zichzelf en het leven vertrouwt. Er is liefdevolle aandacht voor zichzelf en zijn omgeving, want hij houdt van zichzelf, van anderen en van het leven. Het leven ervaart hij als een eeuwigdurende bron van steeds weer nieuwe ervaringen van vreugde, genot, verrukking en zelfexpressie. Constructief gebruik maken van de scheppingskracht vindt hij een uitdagende en fascinerende onderneming. Hij heeft de waarheid lief, is integer en draagt zelfverantwoordelijkheid, waardoor hij volkomen vrij en onafhankelijk is.
Als jij je de aanvankelijk zwaar schijnende last van volwassenheid steeds meer eigen maakt, zal er een ontspanning over je komen en zul jij je steeds minder bedreigd voelen. Je gaat juist hoe langer hoe meer openstaan voor genot in zijn diepste en meest volledige betekenis. Mediteer over deze relatie tussen emotionele volwassenheid en persoonlijke vreugde. Dit is heel logisch. Je weet dat je pas echt liefhebt als je er zelf verantwoordelijkheid voor draagt en niet als jij je aan een ander vastklampt of van iemand afhankelijk bent. Zo’n afhankelijkheid kan oppervlakkig gezien op liefde lijken, maar je hebt reeds in je padwerk ervaren dat niets verder van de waarheid is. Afhankelijkheid is afkomstig van angst en creëert grotere angst, wat onvermijdelijk tot wrok en haat leidt. Je doet erg je best om deze gevoelens te verbergen, want het is bedreigend om de persoon die je nodig hebt en afhankelijk van bent te haten. Liefde is alleen mogelijk in vrijheid en wanneer je jezelf kunt zien als een zelfstandig van anderen onafhankelijk wezen. Genieten is alleen mogelijk in liefde. (Citaat uit Padwerk lezing 177)
Meditatie de illusoire angst voor emotionele volwassenheid
Ga gemakkelijk zitten, zet je voeten stevig op de grond en sluit je ogen
Ontspan en word innerlijk stil
Ik nodig je uit om je met de eenheid, liefde en waarheid van het goddelijke ware zelf te verbinden
Open je met behulp van het ware zelf voor het innerlijke kind dat emotionele volwassenheid als een zware last beschouwt
Voel met compassie dat het innerlijke kind geen zelfveranwoordelijkheid durft te nemen
Voel met mildheid dat het innerlijke kind zich aan anderen vastklampt door liefde en zorg te eisen
Voel met mededogen dat het innerlijke kind het beste in zichzelf verraadt
Vraag hulp aan het ware zelf om een vrij volwassen mens te worden
Vraag kracht aan het ware zelf om bewust te worden van je angst en je kinderlijke eisen
Vraag moed aan het ware zelf om verantwoordelijkheid te dragen voor de vervulling van je behoeften, je geluk en geborgenheid
Open jezelf voor het advies van het ware zelf over het gebied waar jij een hulpeloze baby wilt blijven
Visualiseer jezelf als iemand die ontspannen is, vol zelfvertrouwen, volkomen vrij en onafhankelijk
